(pre-lat Re, volver a ser). s. m. ou f. 1. Persoa que volve a saír. 2. Capacidade dun corpo para recuperar a súa forma orixinal a pesar de persistir forzas que traten de modificalo.

Empatía
recoñecerse nos demais
permitirnos outros zapatos.

Todos os anos, centos de mozos e mozas teñen que saltar á vida adulta sen unha rede de seguridade detrás. Non queremos que os estigmas sexan unha carga engadida.

Adaptación
a transformación inevitable
descubrir o propósito.

Superación
afrontar os nosos medos
voar.

Encrucilladas
bifurcacións no tempo
o camiño non elixido.

Aceptarse
recoñecernos no reflexo
mirar por primeira vez.

Persistencia
avanzar un paso tras outro
construírse.

Inocencia
o que nos conecta cos soños
desvelar o invisible.

Moitos destes mozos e mozas sofren prexuízos por seren tuteladas.

Perspectiva
distanciarnos dos nosos xuízos
abrir os ollos.

Reinventar
o noso lugar no mundo
o espazo que habitamos.

Protección
esa necesidade de apoio
o chan baixo os pés.

Memoria
o que somos
este instante.

Fortalezas
os nosos soportes
principio e raíz.

Respecto
o noso dereito a ser
reconstruír a memoria.

Influencia
as pegadas que nos deixan outros
devolver o recibido.

Os mozos e mozas tuteladas non fixeron nada malo, ninguén elixe a familia na que nace.

Identidade
o que nos define
a liberdade de poder escoller.